Sunday, February 27, 2005

الأمير الصغير

الأمير رجع تانى عشان يبص عالورد و قالهم " مافيش واحده منكم زى وردتى عشان انتو لسه ما بقيتوش حاجه، ما عاشرتوش حد ولا حد عاشركو، انتو كده زى ما كان التعلب بتاعى مجرد تعلب، زيه زى آلاف التعالب التانيه، بس انا خليته بقى صديقى ودلوقتى هو بالنسبه لى التعلب الوحيد فى الدنيا دى
الورد حس بالاهانه من الكلام ده
بس الامير كمل كلامه "انتو يعنى الصراحة حلاوة ما فيش بعد كده لكنكم فاضيين، الواحد ما يموتش نفسه عشانكم . أكيد طبعاً لو واحد عادى مِعَدّى حايفتكر وردتى زيها زيكو بالضبط لكنها لوحدها اهم منكم كده على بعضكم ..ليه ..أقولكم انا ليه
لانها الورده اللى انا رويتها وصونتها
لأنها الورده اللى قتلت الدود عشانها (ما عدا اتنين تلاته سيبتهم عشان ياخدوا فرصتهم و يبقوا فراشات)‏
لأنها الورده اللى باقعد اسمعها سواء وهى بتشكى أو بتحكى وهى فرحانه بنفسها أو حتى ساعات لما ماتقولش حاجه خالص
لأنها ببساطه...وردتى

بعد كده الأمير رجع للتعلب و قاله "سلام انا بقه يا ابو التعالب" ‏
التعلب رد عليه " سلام يا أمير ، خلينى اقولك سرى بقه قبل ما تمشى، هو سر بسيط خالص : ‏
قلب الواحد هو اللى بيشوف بوضوح و الحاجات المهمة ما بتشوفهاش العين" ‏
الامير كرر وراه عشان يفتكر " الحاجات المهمة ما بتشوفهاش العين" ‏
التعلب كمّل "الوقت اللى بتقضّيه مع وردتك هو اللى بيخلى ليها اهمية عندك" ‏
الامير كرر وراه عشان يفتكر "الوقت اللى بقضّيه مع وردتى......." ‏
‏"الناس بتنسى الحقيقه دى بس انت لازم ماتنساش. انت بقيت مسؤل عن وليفتك طول العمر، مسؤل عن ‏وردتك...." ‏
‏"انا مسؤل عن وردتى...." الأمير قعد يكرر عشان ما ينساش. ‏

الأمير الصغير - صفحة 63/64

ترجمها بتصرف : احمد نصر عجيزه -26 فبراير 2005

2 comments:

حـدوتـة said...

دي من أجمل الحاجات اللي قالها الأمير الصغير :)

عمرو said...

أنا سعيد إنك رجعت للأمير الصغير تاني :)